En dan staat íe daar. Een minibibliotheek met alles erop en eraan. Nieuwe kasten in een lekker kleurtje, boeken geordend, kleedje op de vloer. Was dit nou zoveel werk?? Wat is er eigenlijk gebeurd het afgelopen jaar?
Eenmaal op de plank en geordend, lijkt het allemaal een fluitje van een cent. Maar wat was het een hoop uitzoekerij. Hoe stel je een collectie boeken samen die aantrekkelijk is, graag gelezen wordt, en die de kinderen ook kennis laat maken met de diversiteit van jeugdliteratuur en illustraties.
Wat voor kasten wil je dan, hoog, laag, boeken in bakken of op planken, hout of staal, Ikea of biebkwaliteit?
En wat is Kunst van Lezen dan precies?
Hoe krijg je boeken die niet door de ballotage zijn gekomen ongemerkt de deur uit? Ondanks vies, kapot, gewoon stom of van meerdere decennia geleden, zijn er toch altijd heel veel mensen die ze het liefst direct weer terugzetten in de kast. 'Boeken gooi je niet weg' is een overtuiging die vastgebakken zit in het collectief bewustzijn. En als boekenliefhebber snap ik ook wel waar dat vandaan komt. Maar er zijn grenzen!! Van Pinkeltje en meester Pompelmoes wordt de huidige Stilton- en mega Mindy generatie niet meer enthousiast.
Maar goed. De nieuwe bieb is een feit.
De BIEBkinderen die de bibliotheek straks gaan runnen staan te trappelen. Tijdens de opening hebben zij de genodigden met feestelijke strik om ieder een persoonlijke rondleiding gegeven. Vol vuur vertelden ze over de verschillende kasten, Educat, en hun eigen lievelingsboeken.
De schoolbibliotheek is bij deze voor geopend verklaard!
(Toevoeging: bericht op de Kunst van Lezen site)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten