Na twee jaar ervaring met Boek in je Rugzak* vond Vanessa (leerkracht 1/2 op De Octopus) het tijd om de ouders eens te vragen wat zíj er nou van vonden. Dat de
leerkrachten van de onderbouw er zelf blij mee waren wisten ze wel. Vanessa’s collega’s
vinden het goed om te zien dat een deel van de ouders meer betrokken raakt bij
het lezen. De moeders en soms een enkele vader zien hoe het voorlezen in zijn werk gaat en dat is goed, want ze
zijn er zelf niet altijd mee opgegroeid. Ze zien dat hun kinderen er plezier in
hebben, dat ze thuis het boek ook graag nog eens pakken. ‘En of het er mee te
maken heeft weet ik niet zeker, maar we merkten wel dat meer kinderen beter
scoorden op de woordenschattoets.’
Nou goed, de ouders aan het woord dus. Zo'n 25 moeders beantwoordden een een vragenlijst. Het was leuk om te
lezen, want ze waren vreselijk positief. Ook de ouders die het Nederlands nog
niet zo goed beheersen. En dat is winst: ze zien niet alleen het belang er van
in, maar ze hebben er ook plezier in. Wat de drempel om tóch zelf voor te lezen aanzienlijk verlaagt.
Meerdere moeders geven aan het voorleesmoment ‘een fijne start van de dag’
te vinden. Dit wordt bedoeld in algemene zin, niet alleen gericht op het
lezen maar meer gericht op het idee samen met je kind in de klas iets te doen
dat ‘belangrijk’ is voor de ontwikkeling. ‘Dit is heel goed. Voorlezen hoort
bij kinderen.’ Ouders ervaren dat zij door
de leerkrachten ‘betrokken worden’ bij het onderwijs aan hun kind. Meer dan
eens wordt ook opgemerkt dat het ‘heel leerzaam is om te zien hoe je zélf kunt
voorlezen’. Ouders vinden dat prettig. Het brengt hen op ideeën. Volgens één moeder
zou dit zelfs best wel elke week mogen.
Goed om te weten. En kiezen we dan ook de goede boeken, was
nog zoiets wat Vanessa zich afvroeg. De boeken sluiten aan bij de thema’s van
Schatkist in de kleutergroepen en bij de kernen van Veilig Leren Lezen. Dat
maakt sowieso al dat de onderwerpen divers zijn en dicht bij de kinderen staan. En met die boekkeuze is volgens de ouders ook helemaal niks mis. Die wordt als ‘leuk’ en
‘gevarieerd’ beoordeeld. Niet alleen voor de kinderen maar ook voor de
voorlezers. Moeders zien hun kinderen in de klas ‘nieuwsgierig worden’ als de juf
voorleest. Mooie testcase: de boeken worden thuis ‘nog een keer rustig bekeken’
en ‘graag herlezen’. Het feit dat de boeken mee naar huis mogen, is voor veel
ouders heel fijn. Niet voor iedereen is toegang tot de bieb of een persoonlijke
collectie vanzelfsprekend. ‘Geweldig! Nu kan ik voor het slapengaan nog
voorlezen uit een boekje.’
Naast de variatie in boektitels wordt ook de variatie in de
manier van voorlezen positief wordt ontvangen. ‘Het is leerzaam. Ook voor
ouders. Het is een goed voorbeeld.’ Of deze moeder bedoelt dat de leerkracht
een goed voorbeeld is voor haar, of dat zij nu een goed voorbeeld kan zijn
voor haar kind werd in haar beschrijving niet helemaal duidelijk, maar in beide
gevallen is er wel een
doel van zowel school als bibliotheek bereikt: (voor)leesplezier bij kinderen, stimuleren (voor)leescultuur
thuis. De deelnemende ouders ondervinden dat de gevarieerde accenten
tijdens het voorlezen de leerlingen prikkelen en stimuleren. Je moet dan denken aan interactief voorlezen, voorlezen met de illustraties op het digibord, een werkblad als verwerking na afloop, expliciete aandacht voor nieuwe woorden. En bij elke sessie komt er weer een andere vorm aan bod. De
ondervraagden zien dat de interactieve manier van voorlezen voor veel
betrokkenheid bij de kinderen zorgt. ‘En goed dat de moeilijke woorden worden
besproken.’ Het is allemaal ‘erg positief’.
Of de dames er nog wat aan toe te voegen hebben? ‘Vooral zo
doorgaan!’ is de tip van de meesten. Het enthousiasme van één moeder (kind in groep 1) steekt wel met kop en schouders uit boven alle andere
positieve reacties. Zij is degene die blij is haar kind ’s avonds te kunnen
voorlezen, die het goede voorbeeld zag en/of wil zijn en die vindt dat school ‘elke’ ouder zou moeten benaderen voor deze
manier van voorleesinstructie. Ik zou bijna zeggen: 'Wilt u
dan onze ambassadeur zijn, mevrouw? Dan gaan we de school veroveren :)'
*) Boek in je Rugzak is een samenwerking tussen school en bibliotheek waarbij de groepen 1 tot en met 3 bij het starten van elk nieuwe thema de ouders uitnodigen voor een voorleessessie in de klas. Het boek sluit altijd aan bij het thema. De leerkrachten lezen niet alleen voor maar demonstreren ook verschillende interacties aan de ouders: aandacht voor moeilijke woorden, het stellen van bepaald soort vragen, een verwerkingsopdracht etc. De bibliotheek zorgt er voor dat er voldoende exemplaren van datzelfde boek in de klas zijn, zodat ouders en kind er een mee naar huis kunnen nemen om opnieuw (voor) te lezen. Dit stimuleert de (voor)leescultuur thuis, het herhalen van woorden die centraal staan en de betrokkenheid van ouders bij de ontwikkeling van hun kind.
