Nou en of dat zin heeft! En niet alleen voor Syrische of Irakese kinderen. Voorlezen heeft altijd zin, voor iedereen. Voorlezen vergroot de woordenschat van Nederlanders en medelanders. Voorlezen is plezier voor twee. Voorlezen is een van de manieren om taalvaardig te worden in een nieuw land. Zeker als je het doet zoals de NLdoet-vrijwilligers het deden namens Bibliotheek aan den IJssel en de VoorleesExpress op vrijdag 11 maart. Op deze dag werden Krimpense en Capelse nieuwkomers en hun ouders voorgelezen in het Nederlands en het Arabisch.
Vrijwilligers meldden zich aan via NLdoet: 'Ik kom uit de zorg en ik heb dit bewust uitgekozen omdat ik iets buiten mijn werkervaring wilde doen', de Voorleesexpress: 'Ik ben voorleesvrijwilliger en ik zie hoe leuk en belangrijk dit is' en via de bibliotheek: 'De bibliotheek wil zich net als NLdoet verbinden met de samenleving. Als directeur van deze organisatie wilde ik daar mijn professionele én persoonlijke steentje aan bijdragen. Ik vind het moeilijk om dat los te zien van mezelf,' lacht Conny Reijngoudt.
In de bibliotheek wachtte de tien voorleesvrijwilligers een kleine workshop over voorlezen aan kinderen die de taal nog niet goed spreken. Er waren tweetalige boeken, aanwijsboeken, woordeloze prentenboeken en spelletjes die uitnodigen tot praten. Als het lukt al in het Nederlands en anders in de moedertaal. De tweetalige boeken zijn hiervoor ideaal. De ouders lezen het Arabisch en de vrijwilligers het Nederlands. Door illustraties te bekijken en dingen aan te wijzen en de Nederlandse woorden te benoemen kun je toch samen plezier beleven aan het lezen van een boek. En dat is precies wat er gebeurde toen de vrijwilligers de klassen ingingen.
Wethouder Boudesteijn (Krimpen) nam deel aan dit initiatief en vindt het voor herhaling vatbaar. Hij wil dicht bij de nieuwkomers in zijn gemeente staan en dit helpt. De vele vrijwillige hulp ten behoeve van deze groep in Krimpen wordt gekoesterd. Bekijk hier de uitzending van de Lokale Omroep Krimpen.
Overigens is deze NLdoet-actie niet het enige wat Bibliotheek aan den IJssel al dan niet in samenwerking met De VoorleesExpresss doet aan het vergroten van de taalvaardigheid van anderstaligen. Zo zijn er nu en in het verleden kleine leesclubjes geweest voor anderstalige ouders. Soms was het niveau al zo hoog dat zij wilden lezen voor zichzelf. We kozen steeds boeken uit de Lees&Schrijf!-collectie. Soms wilden en (willen) ze vooral leren hoe ze hun kind kunnen voorlezen. De VoorleesExpress heeft in onderling overleg op enkele scholen het normale voorleesprogramma aan huis uitgebreid met een voorleesprogramma in de Bibliotheek op school. Want een nieuw leven in een nieuw land begint met de nieuwe taal. En daar werken we met veel plezier aan. Zeker als je nieuwkomers na enkele jaren nog eens terugziet in de bieb, zoals Mohammed. Het kan bijna geen toeval zijn dat hij uitgerekend afgelopen week weer eens in de bibliotheek was. Ik zie hem nog binnenwandelen met zijn twee zussen, nu zo'n jaar of vijf geleden. Net nieuw, geen woord Nederlands, maar ze wilden een werkstuk maken. Of ik kon helpen. Omdat de bibliotheek een goede samenwerking heeft met de school van deze leerlingen kon ik hen op afstand een beetje volgen. En het gaat goed met hem. Mohammed spreekt vloeiend en min of meer accentloos Nederlands en zit in de tweede van het VWO. Geweldig toch?
