Terwijl ik de thee inschonk begon Beatriz spontaan een
volksverhaal uit Angola te vertellen. ‘Oh ja,’ zei Maghaly, ‘bij ons in Curaçao
gebeurde dat ook. Wij op de grond en opa
vertelde over geesten en zo. Daarna durfde je haast niet slapen. Soms durven mensen nog steeds
ergens niet heen te gaan. Alleen door die verhalen. Ik vind het dom, maar ik
word er ook bang van. Ja echt! Er is een weg op Curaçao waar ik nooit na tien
uur ben geweest!’ lacht ze. Beatriz herkent dit. ‘Afrika….,’ zucht ze lachend. ‘’t
Is een beetje raar daar hoor! De verhalen maken je bang, het zit in je hoofd.
Maar oh, wat vertellen de mensen elkaar daar veel verhalen. In de tuin, onder
een boom. Iedereen kent ze.’
We lezen vandaag uit Liefde en lef, een bundel met volksverhalen uit alle delen van de
wereld, verzameld door Marita de Sterck. ‘Leuk?’ vraag ik als het eerste
verhaal uit is. ‘Ja, heel leuk!’ Ze nemen alle drie het boek mee naar huis. ‘Tot
volgende week!’