Van die pareltjes

Tja, waar moet je nou beginnen als je met 5 boeken de deur uit gaat? Eerst dacht ze dat ze Mijn bijzonder rare week met Tess zou gaan lezen. Want iedereen in de klas wilde dat boek. Steeds uitgeleend natuurlijk. En zij kwam hem tegen in de openbare bieb, dus die keuze was snel gemaakt. Vanmiddag kwam ik haar tegen op het schoolplein: 'Hai juf, ben toch eerst in Hoe overleef ik... begonnen.' Ik: 'Had je toch niet zo'n zin in Tess?' 'Ja wel, die lees ik nu, want die andere heb ik al uit. Twee dagen,' grijnst ze me trots toe. 

Haar juf (groep 7) vertelde me op datzelfde plein dat ze bij een flink aantal kinderen in haar klas het leesgedrag ziet veranderen en vooral het plezier ziet toenemen. 'Nadat er een stukje uit is voorgelezen, wil echt iedereen dat boek ook lezen. Ze komen mij vertellen hoe leuk het boek is. Ze spreken af wie er daarna aan de beurt is en dat er toch echt dóórgelezen moet worden.'  

Inderdaad, zo simpel kan het soms zijn: een stukje voorlezen, samenvatten en iets verderop de draad weer oppakken. Zo komen ze een beetje in het verhaal. Voor een paar kinderen is dat voldoende. Als zij het inderdaad leuk genoeg vinden, doen zij onbewust de rest van de promotie. En mijn missie op de Kinderjury te promoten is geslaagd. 

Nog zo'n constatering waar ik warm van word. De meester (groep 6): 'Vanmorgen kwam P. naar me toe: "Meester ik was vanochtend al om zes uur wakker." Oh, da's balen, zei ik toen. "Nee hoor, helemaal niet! Ik ben in bed gaan lezen." Daar word je toch blij van?' 

Ikke wel, mees! 

En dan nog onze kleine vriend uit groep 4. Tijdens een gastles raakten we in gesprek over zijn dwarse bui van dat moment. Alles al gelezen. Vindt ie. Niks is leuk. Denkt ie. 'Weet je wat je doet? Kom naar de bieb, vraag naar mij en we gaan samen zoeken.' En inderdaad, hij meldde zich keurig netjes, hing zijn jas op en zette de knop om. Rende als een dolle van de ene kast naar de andere, trok boeken uit de kast, ging zitten om te kijken, liet zijn oog weer op iets anders vallen, bedacht zich, wist niet wat ie kiezen moest en riep opgewonden door de bieb 'Hoeveel mag ik eigenlijk? ...  Tién? Écht?'. Ging na een half uur hieper de pieper met twee boeken naar huis. Volgende week zie ik hem weer tijdens de gastles. Ben benieuwd!